Fred van der Molen beschouwt en becommentarieert het ict nieuws van de afgelopen week. Met deze keer: Krijgen we nog spam? Wat hebben Apple en Microsoft met elkaar? Is IBM een goede partner? Wat moet Cisco met Nobelprijswinnaars?
Krijgen we nog spam?
… meer dan ooit tevoren. Dat hebben we aan het Europees Parlement te danken. De Europese parlementariërs hebben hun oren laten hangen naar commerciële belangenorganisaties, in plaats van het ongericht toesturen van digitale reclame te verbieden. De JA/NEE sticker voor de digitale brievenbus is daarmee van de baan. De DMSA, een belangrijke directmarketing organisatie, kan opgelucht ademhalen.
Is het ontbreken van een spamverbod dan zo erg? Ja, dat zullen we de komende jaren nog wel merken. Tot nu toe komt 98 procent van al onze junkmail uit de VS. Maar wat over de oceaan heen waaiert is maar een fractie van wat daar intern wordt rondgepompt. Het is al zo erg dat dertig procent van alle mailverkeer uit junkmail bestaat. Je kunt er op wachten dat we dat in Europa ook krijgen. Dat geeft niet alleen veel ergernis, maar jaagt particulieren en bedrijven ook op kosten. Daarbij belast die aanzwellende stroom digi-rommel de capaciteit van het internet. Had Europa eindelijk eens de kans de regelgeving van de virtuele wereld naar zich toe te trekken, laten ze die lopen!
Tenslotte nog een wanhopig verzoek van het Amerikaanse bedrijf Hormel Foods. Of we het woord spam alleen nog maar willen gebruiken voor het gelijknamige vlees in blik. Het bedrijf is heel verdrietig dat zijn product de bijnaam is geworden voor de zo gehate junkmail. Sinds enkele jaren sleept de vleesfabrikant elk it-bedrijf voor de rechter dat het ook maar waagt de naam spam te gebruiken in productnamen. Een spamwall zullen we dan ook nooit krijgen.
Wat hebben Apple en Microsoft met elkaar?
… een knipperlicht relatie. Verrassend snel na de introductie van Office XP brengt Microsoft zijn nieuwe Office-bundel uit voor het nieuwe OS X besturingssysteem van Apple. Dat betekent dat Microsoft en Apple al weer bijna vier jaar dikke maatjes zijn. Dat is wel eens anders geweest. Voor 1997 was Bill Gates nog volksvijand nummer 1 in Apple-kringen. Wat haten ze daar de man die eerst h�n interface had gepikt, toen grote groepen zakelijke Apple-gebruikers met rampzalig slechte Apple-kantoorapplicaties naar het Windows-platform manoeuvreerde en uiteindelijk met dat tweederangs grafische besturingssysteem de wereld veroverde.
Het was alleen Steve Jobs die bij zijn terugkeer in 1997 het pact met de duivel kon sluiten. Hij begreep dat Apple Microsoft nodig had en herstelde de banden. Het Gates-imperium doneerde zelfs meer dan 100 miljoen dollar voor een minderheidsaandeel zonder stemrecht en beloofde voortaan weer fatsoenlijke Apple-software te maken. De prijs die Apple moest betalen was relatief gering: stoppen met de slepende rechtszaken tegen Microsoft en Explorer meeleveren in plaats van Netscape. An offer they couldn’t refuse.
Jobs en Gates stonden weer gezamenlijk op een podium, net als in de beginjaren van Apple toen Microsoft al zijn eerste programmatuur ontwikkelde voor de Mac.
De jubelend ingehaalde nieuwe Office X bundel maakt duidelijk dat het pact tussen Apple en Microsoft standhoudt. Het Apple-management meent zelfs dat dit product cruciaal is om de gebruikers massaal te laten overstappen naar de nieuwe generatie Apple-systemen. Want er zijn nog altijd bitter weinig echte OS X applicaties. Zal Gates nog worden uitgefloten als hij zich op de Apple Expo vertoont? Dit jaar niet, verwacht ik.
Is IBM een goede partner?
… als het loont wel. Wie veel in partners investeert, krijgt veel terug. Dat geldt tenminste voor IBM. In minder dan twee jaar zou het ‘business partner program’ IBM al meer dan 3 miljard dollar extra inkomsten hebben opgeleverd. Voor het huidige kwartaal voorziet Big Blue een miljard extra inkomsten. In 1998 startte Big Blue met ‘strategische allianties’ met leidende softwarebedrijven. Niemand nam daar veel nota van, want IBM grossiert door de jaren heen in strategische allianties; vervolgens hoor je daar zelden meer van. Maar dit is anders. Het concern stelde vast dat het op tal van applicatiegebieden zelf nooit een leidende leverancier zou worden. Waarom dan niet in zee gaan met de leidende partijen op diverse terreinen, zoals Siebel, Baan, i2, JD Edwards, Peoplesoft, Vignette en vele anderen. IBM investeerde veel geld in het overzetten van de software naar diverse IBM-platformen en integratie met de eigen software.
Het machtige verkoopapparaat van IBM neemt de oplossingen sindsdien onder de arm mee naar zijn brede klantenkring. De betrokken softwarepartners op hun beurt bevelen hun klanten IBM-software, -hardware en soms ook -diensten aan. Bijkomend voordeel voor de Siebels van deze wereld is dat ze de positie van concurrent Oracle kunnen ondergraven door DB2 als achterliggende database voor hun applicaties te promoten. De enorme opkomst van DB2 is daar voor een belangrijk deel uit te verklaren. De innige samenwerking met leidende leveranciers van bedrijfssoftware stelt IBM in staat geïntegreerde oplossingen rond de eigen kernapplicaties DB2, Websphere, Domino, Cics en MQ Series aan te bieden. Volgend jaar hebben vijftig tot zeventig softwarebedrijven er hun eerste driejarige contractperiode op zitten. Er staan al weer genoeg nieuwe gegadigden te trappelen om onder de paraplu van Big Blue te schuilen.
Wat moet Cisco met Nobelprijswinnaars?
… ze misbruiken voor eigen stokpaardjes. Bedrijven doen soms vreemde dingen om onder de aandacht te komen. Neem het respectabele (we empower the internet) Cisco. Dat bracht deze week een persbericht uit met de kop ‘Nobelprijswinnaars voorspellen rol internet’. U begrijpt dat bij Computable direct de persen werden stopgezet. Even nog dachten ze daar dat een oud bericht uit 1970 na een lange rondreis alsnog werd bezorgd, maar het ging echt om recent ‘onderzoek’. Meer dan zeventig Nobelprijswinnaars werd daarin gevraagd naar de betekenis van het internet op diverse terreinen. De voorspelbare antwoorden laten zich raden. En dan komt de aap uit de mouw: "De resultaten van het onderzoek komen overeen met Cisco’s overtuiging dat het internet een krachtig middel is om kennis en onderwijs te verspreiden en vernieuwingen te versnellen." Een flutonderzoekje wordt gebruikt voor een promopraatje over e-learning, het nieuwe stokpaardje van Cisco. Als dan ook weer eens wordt voorspeld dat het ‘lot van miljoenen mensen’ ermee kan worden verbeterd, wenden we ons beschaamd af.
