Dit is mijn laatste commentaar. Ruim 200 maal heb ik opvallende zaken uit de IT-wereld van mijn mening voorzien. Toen ik in 1992 als redacteur in dienst trad bij Computable had ik geen vermoeden dat de Nederlandse IT-journalistiek op een hoog niveau kan worden beoefend. Een vakblad dat automatiseerders wekelijks bijpraat over de ontwikkelingen binnen hun vakgebied. Dat kan toch niet leuk zijn. Ik had net als veel andere journalisten het idee dat IT droog en saai is.
Onbegrijpelijk, zo moet ik achteraf constateren. Wat dat betreft kampt de automatiseringsjournalistiek met hetzelfde probleem als de branche zelf. Het imago behoeft verbetering.
IT, ict, automatisering of hoe we het ook noemen bevindt zich in een turbulente fase. Dat is altijd zo geweest. En waar veel gebeurt, valt veel te schrijven. Via Computable heb ik jarenlang kunnen schrijven over de rol die computers spelen bij het inrichten van bedrijfsprocessen en van de samenleving. Saai? Absoluut niet.
Wat mij daarbij verbaasd is de haat/liefde-verhouding tussen de IT-architecten en de eindgebruikers. Nog steeds hoor je IT’ers fluisteren dat automatiseren leuk is – alleen die eindgebruikers. Altijd maar klagen, morren de IT’ers.
Maar, hoe mooi computers er ook uit mogen zien: IT is mensenwerk en wie zich dit niet realiseert, heeft niets te zoeken op ons vakgebied. Dat was het dan – verder geen commentaar.