Dinosaurus, Steve Balmer, zwart gat, Microsoft en Frans eten. Wie of wat hoort in dit rijtje niet thuis? Oké, voor u en mij is dit een makkie: de dinosaurus, Steve Balmer, een zwart gat en Microsoft zijn allemaal erg groot, volgens sommigen zelfs te groot. Frans eten kan lekker zijn maar is niet noodzakelijkerwijs groot.
Microsofts recentelijk uitgetreden huistechneut Nathan Myhrvold komt echter tot een ander rijtje. Zijn leven zal gevuld blijven met dinosaurussen, zwarte gaten, Frans eten en – door zijn vriendschap met chief software architect Gates – ook wel met Microsoft. Voor Microsofts ceo Steve Balmer is er echter geen plaats meer in Nathans leven. Balmer is geschrapt van Myhrvolds lijstje van belangrijke dingen en mensen. En waarschijnlijk zonder een centje pijn. Sinds de verbalmering van Microsoft is begonnen voelde Nathan – die de scepter zwaaide over Microsoft Resarch – er zich toch niet honderd procent meer thuis.
Nathan Myhrvold was zonder twijfel de kosmopoliet van Microsoft en mocht zich dan ook verheugen in de onverdeelde bewondering van college drop-out Bill Gates. Die Myhrold kan nog eens ergens over meepraten!
Pas negentien jaar is Nathan wanneer hij afstudeert als geofysicus aan de universiteit van Californië. Daarna haalt hij titels in de theoretische- en wiskundige fysica en de econometrie aan de gerenommeerde universiteit van Princeton. Omdat zijn honger naar kennis dan nog niet verzadigd is, gaat hij vervolgens in het Engelse Cambridge onder de hoede van Stephen Hawkin de zwarte gaten in het heelal bestuderen. Tussendoor vindt hij nog tijd en energie om zich te bekwamen als amateur paleontoloog, bergbeklimmer, milieu-activist en autocoureur. Ook culinair staat Nathan zijn mannetje. Hij treedt menigmaal op als chefkok in Seattle’s beste Franse restaurant. Wat wil zo’n man in vredesnaam met Windows 2000?
Onderzoek
Myhrvold komt samen met zijn broer Cameron Myhrvold in 1986 binnen bij Microsoft wanneer de grote slokop uit Seattle zijn software bedrijf Dynamical Systems Research overneemt. In 1991 krijgt Myhrvold de opdracht om de contouren op papier te zetten van wat Microsoft Research moet worden, een eigen Research & Development-poot voor het bedrijf dat de reputatie heeft kennis liever te kopen dan zelf te ontwikkelen. Gates en Myhrvold menen dat Microsoft op de lange duur zijn leidende positie alleen kan handhaven als het zelf baanbrekend onderzoek doet en baanbrekende onderzoekers binnen zijn poorten haalt. Met een budget van zo’n drie miljard per jaar begint Myhrvold allerlei mensen te rekruteren bij vooraanstaande universiteiten en weg te kapen bij concurrenten. Het doel van Microsoft Research is duidelijk: het ontwikkelen van de software van de eenentwintigste eeuw. Sommige critici grappen dat Microsoft nu zijn eigen zwarte gat heeft gecreëerd, een afdeling waar van alles – vooral geld – in verdwijnt, maar waar nooit iets uit zal komen.
Verlof
En nu is hij weg. Reeds op 1 juli 1999 kondigt Nathan Myhrvold aan dat hij een jaar lang met verlof zal gaan. Het tijdschrift Time bericht dat hij richting deur wordt gewerkt door Steve Balmer die allesbehalve gecharmeerd is van Nathans capaciteiten als manager van Microsoft Research. Het probleem is volgens Time dat Myhrvold te weinig tijd besteedt aan zijn beroep en teveel aan zijn talloze hobby’s. Zowel Myhrvold als Balmer ontkennen echter dat er sprake is van enige animositeit.
In mei 2000 besluit Myhrvold – die zijn verlof vooral heeft besteed aan het opgraven van dinosaurussen – dat hij definitief bij Microsoft vertrekt. "Niets duurt voor de eeuwigheid, hoe goed het ook is," schrijft Myhrvold in een afscheidsbrief aan zijn staf. De Seattle Times noemt Myhrvold in een commentaar een van Microsofts meest invloedrijke en kleurrijke topmensen. De krant schrijft ook dat Myhrvolds "flamboyante stijl en weinig consistente prestaties hebben geleid tot conflicten binnen Microsoft." Niet iedereen binnen het bedrijf is enthousiast over de vruchten die de miljarden investeringen in Microsoft Research hebben opgeleverd.
Reorganisatie
Ruzie of geen ruzie, Balmer is sinds zijn aantreden als ceo druk bezig met een grondige reorganisatie, de verbalmering, van Microsoft. De Seattle Times karakteriseert het bewind van de nieuwe ceo met de woorden: verkoopcijfers, service, betrouwbaarheid en veiligheid. De stopwoordjes van Gates – cool, Information At Your Fingertips, visie – worden steeds minder gehoord. Microsoft is onder Balmer gewoon wat minder cool en wat meer business en daarom was er geen plaats meer voor Myhrvold. Zeker niet nadat de laatste in een interview opmerkte dat ‘het vrijwel zeker is dat Windows in de komende vijf jaar overvleugeld gaat worden door een ander besturingssysteem". Dit is natuurlijk vloeken in de kerk. Balmer wil Microsoft op het rechte spoor houden door zich te concentreren op de kernactiviteit van het bedrijf: software. En dat is vooral Windows 2000. Microsofts pogingen om een content company te worden, staan met Balmer aan het bewind of op een laag pitje of worden compleet afgekapt. Zo wordt onder andere de reissite Expedia afgestoten als een zelfstandige onderneming. De tent van Bill wordt beetje bij beetje verbouwd tot de winkel van Steve.
Klonen
"Vroeger hadden we hopen klonen van Bill rondrennen, nu zien we overal imitatie Steves opduiken," zegt een Microsoft-veteraan. Klonen? Dat is nu net één van de nieuwste passies van Nathan Myhrvold. Reeds in 1997 werpt hij zich in Microsofts webzine Slate op als een groot voorstander van het klonen van mensen. Hij vindt het onzin dat een president die zelf zijn broek niet aan kan houden – Bill Clinton – en een religieus leider die zich baseert op waarden uit de eerste eeuw – de paus – de mensheid menen te moeten dicteren hoe ze hun voortplanting moeten regelen. Uiteindelijk is het verbieden van menselijke klonen volgens Myhrvold een verkapte vorm van racisme omdat het mensen, in dit geval klonen, veroordeelt louter op basis van genetische eigenschappen. Ruim baan voor wetenschap en onderzoek, dat is de visie van Myhrvold. Hij schrijft: "We moeten er voor zorgen dat de duistere krachten van onwetendheid en angst ons niet laten afhouden van onderzoek." Luister je, Steve Balmer?