Jobhoppers pur sang: IT’ers die werkzaam zijn voor een detacheringsbureau. Een paar keer per jaar wisselen zij bewust van baan. ‘Je blijft leren en dat vind ik prettig’ PETER STEEMAN
Etienne Leidsman is werkzaam voor detacheringsbureau ITé. De afgelopen vier jaar werkte hij als netwerkbeheerder voor zo’n vier verschillende bedrijven, waaronder de Rabobank en Interpolis. "Vaak gaat het om klussen van een aantal maanden. Je wordt bijvoorbeeld ingehuurd voor het migreren van een netwerk naar Windows NT. Dan is het zaak snel je draai te vinden; je bent toch een dure kracht. Soms word je voor langere tijd ingehuurd. Dat vind ik ook prima, ik houd vooral van die afwisseling."
Goedkoop is een ‘detacheerder’ niet, weet ook Leidsman. Maar het voordeel voor de werkgever is duidelijk: een tijdelijke arbeidskracht zet je zo weer op straat. "Bovendien", zegt Leidsman, "heb je door een brede werkervaring ook vaak meerwaarde voor een onderneming. Ik werkte bijvoorbeeld een tijdje bij een bedrijf dat geen back-up-rooster had. Dat heb ik dus opgesteld en doorgesproken met een aantal collega’s. Daar profiteert zo’n onderneming natuurlijk van. Ook als je al lang weer weg bent."
Leidsman heeft inmiddels een geheel eigen werkwijze ontwikkeld. "Kom ik ergens nieuw binnen, dan vraag ik direct alle beschikbare documentatie op. Zo krijg je meteen een indruk van het bedrijf. Hoe worden gebruikers aangemaakt? Welke noodscenario’s zijn er als de server plat gaat? Met name dat laatste is zelden geregeld. Dat verbaast mij wel eens. In Suriname, waar ik ben opgegroeid, wordt Nederland gezien als een hoog ontwikkeld land. Bedrijven hebben het gewoon goed voor elkaar. Dat beeld heb ik wel moeten bijstellen."
Afhaken
Leidsman volgde in Suriname de lerarenopleiding geschiedenis en lichamelijke opvoeding. In Nederland werd daar nog een tweedegraads natuurkunde aan toegevoegd. Maar het lesgeven viel de docent zwaar. "Er was ook geen uitzicht op een vaste baan. En intussen was ik al in de dertig. Ik wilde wat anders, maar had eigenlijk niet zo’n zin om weer in de schoolbanken plaats te nemen."
In 1993 besloot Leidsman zich via het arbeidsbureau toch om te laten scholen. Tot Novell-netwerkbeheerder. "Je begint bij nul; in het begin viel mij dat erg zwaar. Maar afhaken, dát was geen optie." Na zes maanden volgde de beloning: een baan bij een in Woerden gevestigde onderneming. "Eén van mijn collega’s aldaar startte in ’96 een eigen detacheringsbureau en vroeg mij mee. Dat heb ik gedaan."
Het leven van een ‘gedetacheerde’ bevalt de netwerkbeheerder prima. "Ik houd van de afwisseling. Je maakt niet alleen kennis met veel verschillende soorten organisaties, maar kunt je ook verdiepen in telkens weer nieuwe technologie. Je blijft leren en dat vind ik prettig." Nadelen zijn er ook, geeft hij toe. "Je neemt telkens weer afscheid; dat went nooit. Het kost me altijd moeite iets achter te laten wat je net hebt opgebouwd. Dan gaat het niet alleen om de techniek, maar ook om de mensen. Je bent toch een belangrijk aanspreekpunt in zo’n bedrijf. Collega’s klampen je natuurlijk aan als het over het netwerk gaat, maar weten je ook te vinden als ze thuis een probleem hebben met hun pc. Je krijgt een band met elkaar." Op termijn wil Leidsman wel wat langer aan de slag bij een bedrijf. "Maar dat is op dit moment nog niet aan de orde." Ook financieel zijn er wel minpuntjes. "Ik geloof niet dat ik meer verdien dan een collega in vaste dienst, bijvoorbeeld bij een grote bank. Daar is secundair vaak veel meer geregeld."
Vis
Cor Matthijssen, systeemontwikkelaar, is op dit moment ‘uitgeleend’ als ‘coördinator servicedesk’. "BP heeft zijn helpdesk uitbesteed bij het bedrijf waar ik nu werk", vertelt hij. "Ik kan nu, als ik wil, op de fiets naar m’n werk. Dat is een echte luxe. In m’n vorige baan moest ik vier uur per dag reizen!"
Helemaal vrij in zijn keuze voor een opdrachtgever is Matthijssen niet. "Maar uiteindelijk bepaal je natuurlijk zelf of je een opdracht wel of niet aanneemt. Die ruimte is er."
"Bij iedere nieuwe opdracht spijker je je kennis weer bij. Dat vind ik één van de grote voordelen van gedetacheerd zijn. Zo blijft het werk interessant. Voor ik in de detachering terechtkwam, heb ik lange tijd bij een en hetzelfde bedrijf gewerkt. Aan job rotation deden ze daar niet. Je werk wordt zo erg routinematig. Van die sleur heb ik nu geen last."
Matthijssen voelt zich als een vis in het water. "Een vacature moet wel heel bijzonder zijn, wil ik er op solliciteren. Soms klikt het heel goed met een bedrijf, maar in principe vertrek je na de afgesproken periode weer. Overigens, na een bepaalde tijd mág je overstappen. Dat is voor het detacheringsbureau niet onoverkomelijk. Het kost ze een medewerker, maar ze houden er een tevreden klant aan over."
Links
Op het internet is een groot aantal detacheringsbureaus te vinden. Flexhunter verzamelt ze allemaal via http://www.flexhunter.nl. PW brengt jaarlijks de gids voor Werving & Selectie uit met daarin onder andere tientallen detacheerders (http://www.pwnet.nl).
