Op 16 maart 1987 betreden een groep politiemannen en veiligheidsbeambten het kantoor van softwarebedrijf Dbms Inc. Niet veel later komen ze weer naar buiten met Andrew ‘Flip’ Filipowski.
Het is het dramatische dieptepunt van een verloren overnamestrijd. De zwaarlijvige man met de paardenstaart en de diamanten oorring is in één klap ceo af en zijn bedrijf is hij kwijt. Het is de grootste vernedering die Filipowski in zijn nog jonge leven meemaakt. De grote boosdoener is een voormalige partner die het op een akkoordje heeft gegooid met Computer Associates, het bedrijf van de Chinese stoomwals en aartsrivaal Charles Wang. Het wordt Filipowski duidelijk dat het leveren van geïntegreerde software-oplossingen een bedrijfstak is voor straatvechters.
De ellende begint voor Filipowski wanneer het softwarebedrijf Cullinet, aan wiens producten Dbms ondersteuning levert, in de problemen raakt. Filipowski ziet zich genoodzaakt om tweederde van zijn personeel te ontslaan. Hij ontslaat tegelijkertijd een partner voor wie geen plaats meer is in het bedrijf. Deze neemt daar geen genoegen mee en zint op wraak. Terwijl Filipowski een noodplan uit de grond stampt om Dbms weer op de rails te krijgen, grijpt de voormalige partner via een investeringsmaatschappij de macht. Na de vijandelijke overname wordt duidelijk dat Computer Associates het heft in handen heeft bij Dbms.
Vertoning
De overname was één grote vertoning. "Ze kwamen naar het kantoor in een stoet van limousines, begeleid door politiemannen en bewakers die het bedrijf letterlijk bezetten", zegt Filipowski in een interview met het blad Success. Uiteraard koestert hij sinds die dag uitsluitend bittere gevoelens voor Computer Associates. Achteraf, zo geeft Filipowski toe, was de overname voor hem persoonlijk eerder een zegen dan een vloek. Dbms verkeerde in grote problemen en door de overname kon hij zijn energie richten op een nieuw project. Nog datzelfde jaar gaat hij van start met Platinum Technology. Platinum is het bedrijf dat Dbms had moeten zijn maar nooit werd.
Platinum gaat van start met een paar cheques van 25.000 dollar en 50.000 dollar die Filipowski krijgt van zijn vrienden in Oakbrook Terrace, een plaatsje in de buurt van Chicago. Platinum begint producten voor relationele databanken en systeembeheer te verkopen maar breidt snel uit naar allerlei andere producten. "Bedrijven kunnen niet worden opgebouwd rondom één product", zegt Filipowski. "Het bedrijf verdwijnt dan wanneer het product verdwijnt en geen enkel product heeft het eeuwige leven." Vanaf het begin is Filipowski zowel ceo, voorzitter van de raad van bestuur en grootaandeelhouder van Platinum.
Overnames
Om Platinum uit te laten groeien van een puur softwarebedrijf tot een bedrijf dat ook diensten en systeemmanagement levert, hanteerde Pilipowski dezelfde tactiek als zijn vermaledijde opponent bij Computer Associates: de overname. In de jaren negentig zijn Filipowski en Charles Wang in een soort race verwikkeld wie de meeste softwarebedrijven kan opsnaaien en doorslikken. Klanten hebben immers geen zin hun tijd te verspillen aan het integreren van software van verschillende bedrijven. Filipowski zegt in een interview met de Financial Times: ‘Nieuwe producten worden het best ontworpen door nieuwe bedrijven. De rol die wij spelen is allerlei componenten samenvoegen tot één geheel.’
In de periode tussen 1994 en 1998 koopt Platinum niet minder dan zeventig verschillende bedrijven op. Geen wonder dus dat reorganisatie voor Filipowski een manier van leven wordt. Wall Street ziet met ongeloof toe hoe Filipowski zich ontpopt als een mad-shopper die meer dan een miljard dollar uitgeeft aan acquisities. Deze zorgen ervoor dat Platinum jaar-in-jaar-uit verlies lijdt en de koers laag blijft. Eind 1997 komt het aandeel weer in de lift wanneer Platinum laat zien dat het er zeer goed in slaagt de verschillende producten te integreren in één pakket.
Armoedige jeugd
Gevraagd naar de herkomst van zijn enorme dadendrang verwijst Filipowski steevast naar zijn armoedige jeugd in Chicago’s West Side. Als kind van recente Pools immigranten had hij het financieel niet gemakkelijk. Een andere handicap was dat Filipowski thuis nauwelijks Engels leerde spreken. Behalve Engels leert hij op straat ook zijn niet geringe fysieke krachten te gebruiken. "Ik heb aan niets zo de pest als aan verliezen." Geen wonder dus dat videopresentaties van Platinum Technology worden afgesloten met de slogan: ‘Word onze Partner of Sterf’.
Filipowski’s activiteiten beperken zich niet tot Platinum. Zo is hij samen met de acteur Dan Ackroyd eigenaar van een nachtclub in Chicago. Met zijn grote postuur, zijn paardenstaart en zijn diamanten oorring ziet Filipowski er ook meer uit als een nachtclubeigenaar dan als een handelaar in software. Verder is hij nauw betrokken bij de pogingen van Chicago’s burgemeester Richard Daley om deze stad om te dopen tot Silicon City on the Lake. Chicago en omstreken heeft met Motorola, US Robotics en Platinum weliswaar een paar topbedrijven maar het meeste aanstormende software talent vertrekt in het voetspoor van Marc Andreessen direct van Chicago’s universiteiten naar Silicon Valley.
Verkoop
In maart 1997 voorspelt Filipowski dat er in het jaar 2000 in de Verenigde Staten nog slechts plaats zal zijn voor zes grote softwarebedrijven. Hij gaat er dan zeker vanuit dat Platinum daar deel van uitmaakt. Het is in ieder geval duidelijk dat Filipowski zijn bedrijf nooit, maar dan ook nooit zal verkopen aan aartsvijand Computer Associates. Die vastberadenheid verdwijnt als sneeuw voor de zon tijdens een etentje dat Filipowski op 22 maart 1999 in Winston-Salem heeft met Sanjay Kumar, de vice-president van Computer Associates. Over een bord pasta e fagioli in Paul’s Italian restaurant sluiten Kumar en Filipowski de grootste overname uit de geschiedenis van de software-industrie. Kumar betaalt namens Computer Associates drie maal de marktwaarde voor alle aandelen Platinum.
Is het alleen het geld dat Filipowski doet besluiten om zijn bedrijf van de hand te doen? Of had Platinum meer moeite met de integratie van alle aangekochte bedrijven dan de buitenwacht duidelijk was? Waarschijnlijk moeten we wachten tot Filipowski zijn memoires schrijft – als hij dat ooit doet – om daar achter te komen. Voor een groot aantal klanten van Platinum begint een nieuw hoofdstuk. Platinum stond erom bekend dat het naast de geïntegreerde oplossingen ook afzonderlijke producten in de markt hield om klanten van dienst te zijn. Die klanten zijn nu benauwd dat Computer Associates rigoureus het mes gaat zetten in de Platinum producten die overlappen met het eigen aanbod.
Plaquette
In zijn huis heeft Filipowski een soort plaquette aan de muur waarin verschillende cheques van 25.000 en 50.000 dollar zijn verwerkt. Het gaat om de bijdragen die hij in 1987 kreeg van vrienden als startkapitaal voor Platinum. Filipowski heeft zijn vrienden niet teleurgesteld. De meeste van hen delen nu in de 3,5 miljard dollar die Computer Associates op tafel legt voor Platinum. De producten van Platinum vallen nu onder de hoede van Charles Wang, net als Filipowski een tweede generatie immigrant met de geldingsdrang van een hongerige haai. Ondertussen beraadt ‘Flip’ zich op Hawaï over zijn toekomst.
