Na een aantal geruchten over aansluiting bij Sun, Oracle, IBM en dergelijke, blijkt nu dat America Online (AOL) de uiteindelijke eigenaar van Netscape geworden is. Ik moet toegeven dat dit mij verrast, omdat ik mij als alle gebruikers van Microsofts Internet Explorer sterk bewust ben van het AOL-ikoontje dat naast Microsofts eigen MSN staat. De relatie tussen AOL en Microsoft is kennelijk minder warm dan hij leek.
Het succes van AOL vind ik ook al zo’n verrassing. Ze waren een van de eerste aanbieders van een gesloten netwerk, en werden net als de andere aanbieders bedreigd door de opkomst van Internet en Microsoft Network. AOL richtte de aandacht echter op Internet en kocht een aantal andere spelers in de netwerkmarkt, waaronder Compuserve. AOL kruiste de degens met Microsoft en won geblinddoekt, zodat ze nu de grootste Internet-aanbieder ter wereld zijn. Dit is nog maar het begin; de volgende ronde zal minstens zo spannend worden.
De Internet-aanbieders zijn van plan steeds meer mega-servercapaciteit aan te bieden om hun omzet te verhogen. Daarnaast maken ze zich op voor de op handen zijnde WebTV-fase, waarbij ‘set-top boxes’ naast gewone digitale televisie ook Internet-toegang mogelijk maken. Microsoft heeft WebTV gekocht, maar AOL is bezig met een concurrerende server, AOLTV. Dat een aantal zware concurrenten Microsoft uit de Internet-markt lijkt te drukken is pijnlijk. Microsoft is immers het onderwerp van justitieel monopolie-onderzoek, terwijl AOL zich in de Internet-wereld net zo monopolistisch opstelt. En nu neemt AOL Netscape ook nog over! De enige troost voor Microsoft is dat deze informatie in een antitrust-rechtszaak kan worden gebruikt als bewijsmateriaal à decharge.
Waarom zit Netscape nu bij AOL aan tafel? Er zijn drie ingrediënten: de browser, de applicatieservers ten behoeve van ‘e-commerce’ en de ‘portal site’, Netcenter. De laatste is duidelijk: Netcenter trekt meer zakelijke klanten dan AOL, dat de thuismarkt domineert. Netcenter is voor AOL zeer belangrijk in de strijd tegen MSN en die andere groeiende Internet-concurrent, Yahoo.
Op het eerste gezicht lijkt de Netscape-browser de vreemde eend in de bijt, omdat Microsoft en AOL al hadden afgesproken om het AOL-ikoon in IE op te nemen. Dit was een slimme zet van Microsoft, omdat IE hierdoor in de strijd tegen Netscape aantrekkelijker werd voor AOL-klanten. AOL liet zijn eigen browser al snel vallen en heeft gezegd door te willen gaan met Microsoft; nu IE de belangrijkste browser is, willen ze die band niet verbreken. Wat AOL met de Netscape-technologie gaat doen is niet helder. Ik denk dat AOL zich aansluit bij de menigte die Java en een nieuwe generatie ‘clients’ propageert. AOL zal Netscape op dat aspect concentreren en ondertussen gewoon blijven cohabiteren met IE op de PC. Dit zou met name voor AOLTV-ontwikkelingen wel eens van belang kunnen zijn.
De e-commerce-software – zeker in combinatie met Netscapes enorme ervaring in de zakelijke markt – is het belangrijkste element. Er zijn een paar concurrerende applicatieservers op de markt, zoals Apptivity, Silverstream, Websphere en Amazon. Vooral de bestaande ervaring met de Netscape-software is voor AOL van groot belang. De concurrenten richten hun aandacht vooral op het verkopen van applicatieservers aan grote zakelijke klanten, die bestaande legacy-systemen met Websites willen integreren. In dit opzicht is Netscape een duidelijk geval van ‘wil ik ook’. Naarmate AOL zich meer richt op de server in het eigen netwerkassortiment zal de Netscape-technologie echter een sleutelfactor worden bij het ontwikkelen van nieuwe producten en diensten.
Een mogelijk scenario is dat AOL applicatieservers gaat beheren die zijn aangesloten op grote databases. Dit is strijdig met de visie van IBM. IBM ziet het netwerk als een manier om eindgebruikers op grote host-sites aan te sluiten. Applicatieservers draaien op grote sites, en niet in het netwerk. Nu AOL de netwerktechnologie in handen heeft, lijkt er een ‘win win’-situatie te ontstaan.
Hoe verrassend de AOL/Netscape-fusie ook is, een passende afsluiting van 1998 bleek het wel te zijn. Als Sun Microsystems ook een partner wordt, dan is het netwerkcentrische ’thin-client’ Java-concept inderdaad het model van de toekomst. Dit betekent dat AOL in één klap is uitgegroeid tot de grootste concurrent van Microsoft. Als de telefoongiganten met hun palmtop-software, die concurreert met Windows CE, zich aansluiten bij AOL, vliegen de vonken er pas echt af! En hoe zitten IBM, HP en Compaq er in? Ze moeten hun strategie voor 2000 nog maar eens herzien. Het zou best eens kunnen dat ze teveel op Microsoft hebben gelet!