Ernst Fuld (45) studeerde cello, werkte in de gezondheidszorg, richtte een hoveniersbedrijf op met geestelijk gehandicapte werknemers, studeerde theologie in Stuttgart, was organisatie-adiveur en ging de geschiedenis in als de jongste directeur van een landbouwonderwijsinstelling.
Hij is in de automatiseringswereld bekend als voorzitter van de Novell Gebruikersgroep en als organisator van een aantal succesvolle computerbeurzen. De veelzijdigheid van Fuld blijkt uit de visite-kaartjes die we van hem in de handen gedrukt krijgen met daarop namen als Lanmasters, Fulco en NGN.
Hoewel hij ooit ijverig acht uur per dag cello studeerde, haakte Fuld na vier jaar conservatorium af. ‘Als dit het leven is (Fuld houdt zijn handen ongeveer een meter uit elkaar), zo zei een vriend mij, dan is dit muziek (de handen bewegen naar elkaar toe) en is dit cello-spelen (er blijft nu nog maar een paar centimeter tussen de twee handen over).’
Na een vrolijke ‘flowerpower’-periode ging Fuld in 1972 in de gehandicaptenzorg werken. Hij kreeg daar in het Zeister instituut het lumieuze idee om een hoveniersbedrijf op te richten met uitsluitend geestelijk gehandicapte personeelsleden. ‘Van die tijd heb ik geleerd dat je je kunt afvragen wie er gestoord is. Geestelijk gehandicapten zijn open en eerlijk op een bijna animale manier. Als ze geen zin hebben om te werken, gaan ze gewoon gestrekt op de composthoop liggen daar doen ze niet moeilijk over.’ De formule was een succes, maar Fuld hield het na drie jaar voor gezien, daartoe aangezet door een klant. ‘Ik zal het nooit vergeten. Ik zat op zeker dag om zeven uur ’s ochtends bij een van mijn klanten, directeur van een grote bouwonderneming, in de tuin te wroeten. Die man zei in het voorbijgaan: "Fuld, je gelooft toch zelf niet dat je tuinman bent". Vervolgens reed hij weg in zijn grote Mercedes met chauffeur. ’s Avonds, ik zat nog steeds blaadjes te harken, kwam hij terug en ik vroeg: "Wat bedoelt u eigenlijk?" Hij keek me aan en zei: "Moet ik je dat nog uitleggen? Gebruik je talenten." Ik ben toen theologie gaan studeren.’
Fuld voert een curieuze reden aan voor die stap. Hij was van jongsaf geïnteresseerd in het wezen van geld. Niet in de zin dat hij hebzuchtig was, maar hij verbaasde zich over de rol die geld speelt in de samenleving. In Duitsland leerde hij ondermeer dat geld ‘das Blutt des States’ is. Het stroomt in de richting van goede ideeën. Net zoals in een lichaam waar extra zuurstofrijk bloed wordt aangevoerd naar de benen als je hardloopt. Via een stage kwam de jonge theologiestudent de in consultancy terecht.
‘Want wat motiveert mensen?’, vroeg Fuld zich af. ‘Volgens mij zijn er drie redenen in willekeurig volgorde van belangrijkheid: gein, poen en aanzien. De volgorde verschuift per mens en per leeftijdsfase.’ Bij een klant van het organisatieadviesbureau, een landbouwonderwijsinstelling, zocht men een leraar Nederlands, een leraar maatschappijleer, toneelleer en muziek en een leraar tuinonderhoud. Ieder had een paar uurtjes. Alles bij elkaar was het een volle baan. Fuld werd leraar en binnen de kortst mogelijke tijd was hij directeur van de instelling, de jongste in zijn soort. Hij moest als 31-jarige leiding geven aan 54 collega’s.
‘Daar heb ik geleerd dat er een groot verschil bestaat tussen kennen en kunnen.’ Gevechten met de overheid om subsidiestromen en reorganisaties binnen de instelling eisten hun tol. ‘Ik ben daar aan onderdoor gegaan.’ Fuld was weer ridder te voet. Maar toen ging het opeens snel. Via een kortstondig dienstverband (anderhalf jaar) bij een marketing-communicatiebureau raakte hij in de automatisering verzeild. Fuld had zich altijd al in ‘high tech’ geïnteresseerd en kreeg nu de kans zich uit te leven op het lokale pc-netwerk van het bureau. Hij schreef bijvoorbeeld een succesvolle macro voor het tekstverwerkingsprogramma Wordperfect.
‘Ik had ontdekt dat de secretaresse 57 toetsaanslagen moest maken voordat ze aan het woordje Geachte… toe kwam.’ De macro was een instant hit. Wordperfect wilde een gebruikergroep oprichten en Fuld werd daar bij betrokken. Inmiddels had Fuld zijn kennis uitgebreid richting Novell Netware, het dominante netwerkbesturingssysteem. In 1988 richtte Fuld met een aantal anderen de Novell gebruikersgroep op. Dat bleek een schot in de roos. De inmiddels tot Netwerk Gebruikersgroep omgedoopte club heeft nu 4500 leden. Fuld was tot voor kort ‘president’, maar treedt nu af. Hij popelt om allerlei nieuwe initiatieven te ontwikkelen. Een winkelformule en iets met high tech staan op het verlanglijstje. Wat het is, mogen we nog niet weten. Maar het belooft weer een hoop gein op te leveren denkt Fuld, want daar doet hij het nu vooral voor.
AD MULDER
