Newsweek bestempelde haar vorig jaar als ‘één van de vijftig mensen die het allerbelangrijkst zijn op Internet’ en volgens Websight Magazine was ze in 1996 één van de honderd machtigste mensen op het Web’.
Aliza Sherman is 29 jaar geleden geboren in Honolulu op Hawaii en had daar noch thuis noch op school de beschikking over een computer. In 1989 kocht ze haar eerste exemplaar, omdat ze verhaaltjes wilde schrijven. Min of meer toevallig, op aanraden van een vriend, nam ze meteen ook een aansluiting op Internet. De eerste twee jaar gebruikte ze die slechts om online spelletjes te doen. Tot ze op een dag een boodschap kreeg van een andere computer. Er ging een wereld voor haar open; dit was de ultieme manier van communiceren.
Ze was ondermeer directeur van een groep die streed tegen huiselijk geweld, schreef artikelen voor bladen als USA Today en Executive Female en hield zich een tijd bezig met muziek (ze werkte bijvoorbeeld samen met Metallica en de Rolling Stones). Maar wat ze ook deed voor de kost, een groot deel van haar vrije tijd besteedde ze aan het ontdekken van de mogelijkheden van Internet.
Sherman ziet zichzelf echter niet als techneut, maar als schrijver, als bron van ideeën, kortom als artiest. Na enkele jaren ‘experimenteren’ op het Net en een html-cursus die één uur duurde en tien dollar kostte, besloot ze twee wijze raden van haar vader te combineren: "Doe wat je het allerliefste doet" en "Als je een bedrijf wilt starten, vind dan een behoefte en vervul die".
Ze bombardeerde zichzelf tot hoofd van Cybergrrl (‘girl’ vond ze te meisjesachtig), een bedrijf dat marketing via het Internet aan de man moest gaan brengen. Een stripfiguur diende als logo, omdat ze niet met haar eigen foto op Internet wilde.
De eerste drie maanden had Sherman geen enkele klant. Huur en telefoon bleven onbetaald en de geldschieter van de firma, een vriend die in haar geloofde, stopte haar af en toe wat dollars toe voor een taxi of maaltijd. "Het probleem was", vertelt ze, "dat helemaal niemand wist wat Internet was". Dat moest ze haar potentiële klanten dus eerst duidelijk maken. Toen begon het bedrijf te lopen. Al gauw hield ze zich ook bezig met het ontwikkelen van websites voor derden en bijvoorbeeld het live uitzenden van evenementen over het Net.
Op haar eigen webpagina verzamelde ze verwijzingen naar andere vrouwensites, op dat moment slechts een handvol. Het leek haar interessant de maaksters ook eens ‘offline’ te ontmoeten en zo geschiedde in het cybercafé van New York. De ‘Webgrrls’ zoals Sherman ze noemde zagen elkaar daarna iedere maand. Ze was absoluut niet voorbereid op het sneeuwbaleffect dat haar initiatief zou hebben. In november 1995, een half jaar na de eerste ontmoeting, verwachtte ze dertig vrouwen, maar verdrongen zich tweehonderd dames voor de deur. Inmiddels bestaan er gemeenschappen van Webgrrls in landen over de hele wereld, inclusief Nederland (www.webgrrls.nl).
Vrouwen vinden op de sites informatie over banen, leggen contacten en kunnen cursussen volgen. Sherman omschrijft het doel als: "vrouwen helpen te slagen in een werkomgeving die steeds technischer wordt". De reacties van het publiek op de Webgrrls zijn overwegend positief. Af en toe meldt zich een man bij een offline-bijeenkomst. De Amerikaanse wetten tegen discriminatie maken het onmogelijk hem te weigeren. Toch proberen de Webgrrls het andere geslacht vriendelijk doch beleefd de deur te wijzen. "Vaak is hun enige motivatie om de bijeenkomst bij te wonen, dat wij zeggen dat ze niet kunnen komen", lacht Sherman. Hoewel het Webgrrls-initiatief zich er waarschijnlijk uitstekend voor zou lenen, gebruikt ze het niet voor politieke doeleinden. Het is in haar ogen vooral een platform. Succes betekent voor haar wanneer vrouwen via de Webgrrls een baan vinden, een bedrijf starten of een grote klant binnenhalen.
Bij Cybergrrl werken inmiddels dertien mensen, tien vrouwen en twee mannen. Sherman krijgt veel meer sollicitaties van vrouwen en bovendien weten zij meestal veel meer van het bedrijf. Zelf telt ze overigens minstens voor twee werknemers. Ze werkt dagelijks minimaal twaalf uur, ook in het weekend. Ze doet een poging op zaterdag te minderen tot zo’n acht uur, maar dat lukt niet echt. Haar bedrijf is op dit moment haar hele leven. Wat de jaarlijkse omzet is van Cybergrrl wil en hoeft Sherman niet te vertellen; het bedrijf is niet beursgenoteerd. Over haar persoonlijk leven is ze overigens ook zeer zwijgzaam. Met moeite laat zij zich ontfutselen dat ze geen kinderen heeft maar wel een vriend (een zakenman die zeer gesteld is op zijn privacy).
Dat ze een vrouwelijke directeur in een mannenwereld is, heeft volgens Sherman zowel voor- als nadelen. Positief vindt ze de grote belangstelling die haar persoon en bedrijf krijgt uit de hele wereld. Het levert kansen op die ze anders niet gekregen had. Verder fungeert ze als rolmodel voor andere vrouwen. Als enige nadeel beschouwde ze aanvankelijk de vrees om niet serieus te worden genomen. Die angst is nu verdwenen. Sherman: "Ik heb al jaren en jaren zitten uitzoeken wat de bedrijven nu aan het uitdokteren zijn. Als ik een zakenbespreking heb met een heel stel mannen, weet ik dat ik meer Internet-kennis heb dan zij allen samen en zij weten dat ook. Dan maakt het niets meer uit dat ik een vrouw ben."
Sherman is een volledige ‘selfmade woman’. Haar school heeft ze niet afgemaakt en ze is blij dat klanten haar nog nooit gevraagd hebben welke richting ze gevolgd heeft. Wel zou ze nu dolgraag weer cursussen gaan volgen, het liefst in bedrijfseconomie. Hoe ziet ze haar bedrijf over tien jaar? Sherman: "Dan heb ik een tv-show of een science fiction tekenfilmreeks. Cybergrrl zit nu toevallig op Internet, omdat het goedkoop is. Maar in feite is het een bedrijf dat vermaak verkoopt." n
Geen spelletjes
Vrouwen op Internet in Nederland gebruiken het Net voornamelijk voor het zoeken naar informatie en het versturen van e-mail. Dat blijkt uit een recent Nipo-onderzoek. Veel minder dan mannen doen zij aankopen op Internet. Slechts één op de tien vrouwelijke surfers bestelt wel eens een product of dienst via het Net, maar ze betalen op een andere manier.
Vrouwen besteden de tijd die ze doorbrengen op het Net vooral nuttig. Ze blijken nauwelijks – en veel minder dan de gemiddelde mannelijke gebruiker – spelletjes of andere software van het Net te halen. Ook voor bezoek aan nieuwsgroepen hebben zij weinig belangstelling of tijd.
