In de Nederlandse automatiseringswereld lopen heel wat vreemde vogels rond, van absolute ‘nerds’ tot gigantische bluffers. De boerenzoon Gerard Sanderink uit Weerselo die in een razend tempo bezig is een imperium van IT-bedrijven op te bouwen, valt in geen enkele categorie onder te brengen. De man is voltrekt uniek in zijn soort. Een no-nonsense type van het zuiverste water.
Naar buiten toe komt Sanderink over als een boertje van ‘buuten’. Een schuw ventje dat moeilijk uit zijn woorden komt, zo karakteriseren zakelijke relaties hem. Hij oogt in de verste verte niet als een succesvolle ondernemer die 900 werknemers in dienst heeft en een omzet van 125 miljoen gulden haalt. Niemand die hem voor het eerst ontmoet, zou kunnen vermoeden dat Sanderink razendsnel oprukt naar de top tien van grootste IT-dienstverleners.
Met gebogen schouders en een bijna wantrouwige blik wacht hij zijn gesprekspartners op. De man doet geen enkele moeite ‘goed over te komen’. Zijn mensen zien hem altijd in hetzelfde pak, hetzelfde overhemd en hetzelfde paar schoenen rondlopen. Jarenlang reed hij een oude Audi 80 rond die er uitzag alsof daarmee net de rally Parijs-Dakar was gereden.
Onbeholpen en sluw
Sanderink heeft een broertje dood aan uiterlijk vertoon. Hij is het schoolvoorbeeld van een ondernemer die snel wordt onderschat. Zo onbeholpen als hij zich gedraagt, zo sluw onderhandelt deze Twentse ondernemer. Sanderink zal niet snel een cent teveel voor zijn overnames betalen. Voor de noodlijdende automatiseerder Multihouse bood hij 70 cent per aandeel, terwijl de laatst genoteerde beurskoers 1,70 gulden was. Sanderink is een koele rekenaar die geen gelegenheid onbenut laat om uiteindelijk nog goedkoper uit te zijn. Hij onderhandelt op het scherp van de snede. Zijn tegenstanders plegen zich keer op keer te vergissen in zijn denkkracht. Sanderink houdt zich graag van de domme. Maar als zijn voorstel eenmaal volledig uitgewerkt op tafel ligt, blijkt hij meer van een onderneming te weten dan het management zelf. De IT-imperiumbouwer uit Weerselo staat bekend als een noest werker, een eerlijk zakenman maar wel spijkerhard. De man die vooral bekendheid kreeg door zijn bod op Multihouse, valt bepaald niet op door grote communicatieve en sociale vaardigheden.
Twents dialect
Tot voor kort sprak hij uitsluitend een Twents dialect, waarmee Sanderink zich buiten de eigen regio moeilijk verstaanbaar kon maken. Buiten dit taalprobleem is hij ook nog eens stug. Mensen die hem een minder goed hart toedragen, noemen hem zelfs ronduit bot. Ook zijn streekgenoten vinden Sanderink maar een vreemde eend in de bijt. Het is geen man om gezellig een avond mee door te zakken, zo valt in het Twentse te beluisteren. Sanderink heeft ook geen overdreven drang om zich bij zijn mensen populair te maken. Hard werken en verder geen gezeur, dat is Gerards ‘missie’. Zijn motto is: "Wie bint zuunig".
Zelfs een mobiele telefoon is niet aan hem besteed. "Te duur en overbodig," zo is zijn oordeel. De 46-jarige Twentse ondernemer die zijn eerste miljoenen verdiende als mede-oprichter van het Rotterdamse ICT Automatisering, woont nog altijd op de boerderij van zijn hoogbejaarde moeder. In deze eenvoudig ingerichte boerenwoning trekt Gerard Sanderink zich tijdens het weekeinde en ’s nachts terug. De man rijdt elke ochtend om zes uur naar het Westen, waar de meeste van zijn ondernemingen zijn gevestigd. Een groot deel van het weekeinde besteedt de IT-ondernemer aan werk op de boerderij. Zo springt hij zaterdag al in alle vroegte op de trekker om maïskolven te oogsten. Sanderink is niet getrouwd. En als het aan hem ligt, blijft dat ook zo. Eerst kocht hij een deel van Cyco Automatisering. Vervolgens werd Expograph overgenomen. En als laatste wist hij het beursgenoteerde Multihouse van een vrijwel zekere ondergang te redden. Andere dochters zijn Centric IT, CCE, Ciob, Sirex en Triathlon. Sanderink Beheer richt zich op detachering, werkplekautomatisering en netwerkomgevingen en diensten voor de overheid.
Hekel aan spilzucht
Na zijn bod op Multihouse verklaarde Sanderink onmiddellijk dat hij zelf de onderneming voorlopig zou gaan leiden. Het zittende management kan voor een deel vertrekken. De rest die mag blijven, krijgt slechts korte tijd om zich te bewijzen. Hij heeft ook een hekel aan spilzucht. Elke cent die wordt uitgegeven, moet 100 procent verantwoord zijn. Nieuwe apparatuur komt er pas als een bedrijf echt niet meer zonder kan. Bedrijven die zojuist door Sanderink zijn overgenomen, komen onder een soort curatele te staan. Alleen wanneer Gerard persoonlijk toestemming heeft gegeven kan een uitgave worden gedaan. Meestal betekent dit dat de geldkraan dicht blijft. Kostenbeheersing is zijn sterke punt. In de omgang met medewerkers is Sanderink kort en ook vaak bot. Als iemand zich wekenlang uit de naad werkt en een keer op tijd thuis wil zijn voor bijvoorbeeld de verjaardag van zijn vrouw, dan riskeert ‘ie een opmerking als ‘ga je weer vroeg naar huis?’. Sanderink is ook zeer zuinig met complimenten. Het motiveren van medewerkers valt hem moeilijk. Anderzijds kent Sanderink al zijn 900 werknemers bij naam. Hij vindt zijn mensen erg belangrijk. Bij een overname leert hij zijn nieuwe personeel kennen door minutieus alle CV’s door te lezen. Behalve naar de kostenkant kijkt Sanderink bij overnames ook sterk naar de inkomstenkant. Klanten zijn voor hem erg belangrijk. Hij schept ook meteen duidelijkheid. Zo kan het voorkomen dat Gerard een lijst met 100 klanten krijgt en 70 namen doorstreept. Sanderink neemt beslissingen en deinst vervolgens absoluut niet terug voor de consequenties. Vindt hij het nodig om 30 procent van de omzet weg te snijden, dan doet hij dat ook. Niemand kan hem daarbij tegenhouden. Hij is zeer vasthoudend. Wat klanten zeer in hem waarderen is dat Sanderink zich aan zijn woord pleegt te houden. In de automatiseringswereld waarin veel wordt beloofd maar niet altijd alles wordt nagekomen, valt dat op. Ook in dat opzicht is hij een buitenbeentje.
Sanderinks stijl vol eenvoud en no-nonsense wekt ook bewondering. Geld verdienen is niet zijn voornaamste motivatie. Sanderink wil een imperium bouwen. Dat doet hij merendeels op de resten van ondernemingen die in financieel zwaar weer terecht zijn gekomen. Zo kocht hij delen van HCS. Wrok is een van zijn voornaamste drijfveren. Hij voelt zich slecht behandeld door BSO-oprichter Eckhard Wintzen. Ook met zijn voormalige zakenpartner bij ICT, Hans Quellhorst, raakte hij gebrouilleerd. Sanderink wil aantonen dat hij het beter kan dan al deze lieden. Gelet op de groei van zijn concern lijkt dat te lukken.
